Klanten kunnen veel geld verdienen door zich proactief op te stellen ten op zichte van hun bankier. Niet alleen professionele gebruikers kunnen hiervan profiteren. Ook particuliere klanten zoals jij en ik kunnen best regelmatig eens samenzitten met de kantoordirecteur om de kostprijs van de dienstverlening te overlopen. Ik heb enkele jaren bij een bank gewerkt. Dit zijn de praktische tips die ik je kan meegeven.
Een concreet voorbeeld. Vaak geldt tijdens de lancering van een belegingsfonds een verminderde instapkost. Typisch 1% in plaats van 3%. Weinige klanten zullen buiten de lanceringsperiode onderhandelen over deze instapkost. Toch is dit perfect mogelijk. Waarom zou je 3% betalen voor een beleggingsfonds als de bank al blij is met 1%?
“De bankbediende kiest uit twee wisselkoersen: eentje voor gewone klanten, eentje voor goede klanten. Raad eens wat jij krijgt… tenzij je vraagt.”
Wisselkoersen en termijnrekeningen
Als je fysieke Amerikaanse dollars nodig hebt omdat je volgende week op reis gaat, krijg je van het bankkantoor een koers. Maar wist je dat de loketbediende in het computerprogramma de keuze heeft tussen twee wisselkoersen? Een voor de ‘gewone cliënten’ en een voor de ‘goede cliënten’. Op basis van welke parameters of criteria de bank dit onderscheid maakt, hangt af van instelling tot instelling. Feit is evenwel dat bankier de mogelijkheid heeft om de wisselkoers te verbeteren.
Stel dat je als ‘gewone cliënt’ een wisselkoers krijgt van 0,86 om dollars te kopen. Met een euro koop je dus meer dollars. Een goede cliënt betaalt iets minder. Het lijkt een miniem verschil, maar als het over 5.000 dollar gaat, wordt dit minieme verschil een aardig zakcentje. Je moet het weten en durven te vragen.
“Niets belet de bankier om je rentevoet op te trekken tot die van een hogere tranche. Je moet het alleen vragen.”
Dezelfde redenering kunnen we volgen bij termijnrekeningen. Daar is de rente afhankelijk van de munt en het ingelegde bedrag. Stel dat je 25.000 dollar wil vastzetten voor drie maanden. De bankier zal je een rentevoet meedelen in functie van het bedrag, bijvoorbeeld 3 procent.
Niets belet hem evenwel een betere rentevoet te geven. Namelijk deze van de superieure tranche. Dit wil zeggen dat je eigenlijk de rentevoet krijgt van een termijnbelegging op drie maanden voor een bedrag van bijvoorbeeld 100.000 dollar. Opnieuw spreken we hier over tienden van een procent. Maar in absolute bedragen is dit verschil toch weer mooi meegenomen. Zeker als de rente relatief laag staat.
Valutadagen en internationale overschrijvingen
Het begrip van de valutadagen is nog steeds niet goed begrepen bij de meeste particuliere bankcliënten. Zo hebben ze het er meer bepaald moeilijk mee om te begrijpen dat, als ze geld afhalen van een bepaalde rekening, dit geld eigenlijk reeds voordien is afgehaald. Op het vlak van de valutering bij spaarrekeningen kan een particulier weinig druk uitoefenen.
“Waarom zou je drie procent betalen voor een fonds als de bank al blij is met één?”
Ook bij internationale overschrijvingen is onderhandelen interessant. Indien een overschrijving buiten de Europese betaling valt – die overigens gratis is –, kan de bank flink wat kosten aanrekenen. Onderhandel over dit pakket indien je regelmatig dergelijke overschrijvingen doet.
Echt gebeurd
Mijnheer en mevrouw Matthews zijn expatriates (expats) die in België werken. Geregeld geven ze een buitenlandse cheque af aan de bank om die op de rekening te zetten. De kosten die de Matthews betalen op een dergelijke operatie zijn aanzienlijk. De Matthews kunnen best eens samenzitten met hun kantoordirecteur en vragen of de bank geen gebaar kan doen. Zo zou het zinvol kunnen zijn om te onderhandelen over de hoogte van de commissie die de bank aanrekent. Ook op het vlak van de verwerkingsprovisie is zeker ruimte om te onderhandelen.
Concreet: Mr en Mevr Matthew brengen een buitenlandse cheque gelibelleerd in euro binnen bij hun bankier. De nominale waarde van de cheque is 500 euro. Toch wordt de rekening van het echtpaar slechts gecrediteerd (bijgeschreven dus) met een waarde van 465,45 euro. Het verschil tussen beide bedragen bestaat uit een aantal kosten. Een betalingscommissie van 7,50 euro, een verwerkingsprovisie van 8 euro en 19,05 kosten voor de correspondent. Totale kosten voor de cheque: 34,55 euro.
Hypothecaire kredieten
Het is gebruikelijk dat cliënten bij nieuwe hypotecaire kredieten of herfinancieringen onderhandelen over de rentevoet. Wat ze evenwel uit het oog verliezen is dat er ook andere kosten zijn. Zoals de dossierkosten of de kosten van de verplichte expertise. Vaak verzwijgt de bank deze extra uitgaven of houdt ze ze in ieder geval tot het laatst bij om ze dan op de onderhandelingstafel te smijten.
Ook over dergelijke kosten kan onderhandeld worden. Zeker in de bikkelharde strijd voor een nieuwe cliënt, kan er nogal eens druk uitgeoefend worden. Des te meer nu er sommige banken zijn die bereid zijn om geen dossier- en expertisekosten aan te rekenen.
Hou er rekening mee dat de banken weten dat een nieuwe cliënt met een hypothecaire lening een zeer lange tijd cliënt blijft. Mensen met een hypothecaire lening van een bepaalde bank hebben immers de neiging die bank ook trouw te blijven. Banken zijn bij dergelijke dossiers bereid om iets extra te doen, zeker als je schermt met andere aanbieders.
Een klant vertelde me ooit dat hij – lang geleden – van zijn bank de ‘gunst’ kreeg om niet met de gebruikelijke valutadata te werken bij het afgeven van cheques, die papieren betaalinstrumenten die hier bijna vergeten zijn.
Hij ‘kreeg’ een dag cadeau. Wat de bank er evenwel niet bijvertelde was dat ze in een slag het tarief verhoogde voor ‘administratief onderzoek voor een op de rekening gecrediteerde cheque’. Kortom een vestzak-broekzak operatie, maar dan op zijn bankiers.