Financieel planner Richard Jenkins betoogt dat je eigenlijk niet veel tijd hoeft te stoppen in financiële beslissingen. Veel mensen houden zich onterecht bezig met pietluttige details: een tiende van een procent op een belegging hier en een paar tientallen euro’s op een belastingaangifte daar. Neen, we moeten ons bezighouden met de grote lijnen.
Volgens Jenkins zijn er eigenlijk maar zes belangrijke financiële beslissingen. Als we daar de juiste keuze maken, zijn we goed bezig. Dan is een tiende van een procent of enkele tientallen euro’s echt niet meer relevant.
1. Hoe omgaan met risico
Een erg belangrijke beslissing is of je in obligaties of in aandelen belegt. De return voor aandelen was de laatste 70 jaar gemiddeld 10 procent. Voor obligaties was dat slechts 5 procent. Jan die op 25 jaar begint te beleggen en kiest voor aandelen, heeft op die manier bij een jaarlijkse inleg van 2.000 euro op 65 jaar maar liefst een miljoen euro bijeen verzameld. Piet koos voor obligaties en eindigde met een kwart miljoen euro. Ondanks het feit dat obligaties maar de helft minder opbrengen, is het eindresultaat wel veel lager.
2. Carrièrekeuze
Volgens Jenkins zijn veel werknemers kortzichtig. Ze kiezen voor een (iets) hoger loon op korte termijn, maar vergeten de langetermijnvooruitzichten. Vragen die je je moet stellen zijn dan ook de volgende: krijg ik bij die beter betaalde job ook de opleiding die nuttig is om binnen drie of vijf jaar door te klimmen? En vooral: zijn de aangeleerde vaardigheden en kennis nog relevant over 5 tot 10 jaar? Investeren in een bijkomende opleiding is altijd zinvol en levert dan ook een hoge return on investment op.
3. Je levensstijl
Huizen worden ook in België steeds duurder. Onderzoek wees echter uit dat de prijssstijging voor grote huizen minder groot is dan voor kleine of middelgrote huizen. Bovendien worden gezinnen steeds kleiner. Daarom raadt Jenkins aan om vooral niet te ruim te wonen. Over tien tot twintig jaar zijn er wellicht veel minder belangstellenden voor die villa met vijf kamers dan voor het middelgrote huisje in de stad. Bovendien spaar je op die manier een stuk uit aan rente- en kapitaalaflossingen. Jenkins rekende uit dat elke euro aan geleend kapitaal, je in feite gemiddeld 2,40 euro kost.
Jan en Piet hebben elk 40.000 euro als aanbetaling voor een huis. Jan neemt een hypothecair krediet van 180.000 euro. Bij Piet is dat 200.000. Door het iets kleinere huis te kopen, bespaart Jan over de looptijd van de lening maar liefst 48.000 euro.
4. Hoe omgaan met schulden
Tot de essentie teruggebracht is een lening eigenlijk niets meer dan het privilege om geld uit te geven dat je niet hebt. Net als Ric Edelman pleit ook Jenkins ervoor om gebruiksgoederen cash te betalen.
Piet koopt zijn nieuwe wagen van 20.000 euro met een aanbetaling van 10 procent en een krediet gespreid over 48 maanden. Jan stelt de beslissing uit en spaart voor de wagen. De maandelijkse aflossing op de lening bedraagt voor Piet 448 euro. Jan daarentegen zet elke maand slechts 344 opzij en belegt die aan 5 procent. Op 65 jaar heeft Jan op die manier maar liefst 352.000 euro uitgespaard.
5. Hoeveel kinderen je hebt
Kinderen opvoeden kost geld. Veel geld. Hoewel het niet gebruikelijk is een kostenplaatje aan dit verhaal te hangen, is Jenkins van mening dat mensen dit juist wel zouden moeten doen. In de volksmond wordt wel eens verteld dat elk kind een huis is dat je niet hebt. Dat verhaal klopt: een kind opvoeden tot aan zijn 18 jaar kost volgens de planner exact 93.000 euro. Dat is weliswaar een klein huis, maar toch. De bijkomende kost voor hogere studies is hier nog niet eens bijgeteld.
Jan heeft twee kinderen. De kostprijs om deze kinderen op te voeden tot de leeftijd van 18 jaar is dus 186.000 euro. Reken daarbij nog eens 66.000 euro voor hogere studies en je hebt een totaal van 252.000 euro.
Piet en zijn vrouw hebben drie kinderen. Het laatste was wel een ‘ongelukje’. Een duur ongelukje volgens Jenkins. De totale factuur verhoogt immers met minstens 93.000 euro.
6. Huwelijk
Trouwen met iemand lijkt niet echt op een financiële beslissing. Maar denk je snel anders over als je op het punt staat te scheiden. De positieve kant van de zaak is dat als je met iemand trouwt en er ook mee samenblijft, de return on investment bijzonder groot is. Met zijn tweetjes leven is immers een stuk minder duur dan elk afzonderlijk leven. Kies ook iemand die dezelfde financiële langetermijndoelstellingen heeft als jezelf, en de kans dat je samenblijft, is volgens Jenkins een stuk groter.
Jan en zijn vrouw blijven samen. Piet en zijn vrouw besluiten daarentegen te scheiden. Ze verkopen het huis en moeten elk een nieuwe woning huren. Financieel zetten ze uiteraard een flinke stap achteruit.
Kortom: op het einde van zijn carrière heeft Jan door een beperkt aantal goede beslissingen meer dan 1,6 miljoen euro kunnen verzamelen. Hij kan probleemloos met pensioen. Jaarlijks ontvangt hij een inkomen van 75.000 euro. Piet daarentegen heeft slechts 100.000 euro. Hiervan krijgt hij 4.000 euro jaarlijkse inkomsten. Wellicht zal hij nog een aantal jaren extra moeten werken om dat erg bescheiden inkomen aan te vullen.